BIO en CV
Uitgebreide BIOGRAFIE en CV van Hans Timmermans
Hans Timmermans werd in 1951 geboren in Vlissingen.
Op 11 jarige leeftijd was hij niet meer van het harmonium weg te houden en hij kreeg vanaf die tijd les op de Zeeuwse Muziekschool. Zijn muziekdocent was Piet Broerse, een bijzonder aardige muziekleraar, organist en stadsbeiaardier van Vlissingen en Middelburg.
Na een paar jaar kwam er ook een piano in huis en werd dat zijn belangrijkste instrument.
Zijn ouders waren gelovige mensen die s' zaterdags naar de kerk gingen en hij speelde vanaf zijn 13de op harmonium en orgel tijdens de kerkdiensten en 's zaterdagmiddags op het grote pijporgel omdat hij het niet kon laten.
Omstreeks zijn 13de kwam hij in aanraking met improvisatie en ondanks de uitdrukkelijke waarschuwing van zijn leraar omdat niet te doen besteedde hij daar uren per week aan. Vanaf zijn 14de begeleide hij ook kerkdiensten op zondagen in de regio Vlissingen en Souburg.
Op de middelbare school had zijn wiskundeleraar Dhr. Koerts de bijzondere gewoonte om aan het eind van het schooljaar 'rare' muziek in de klas te laten horen, zoals bijvoorbeeld bijzondere geluiden die met elektronica gemaakt waren. Dhr. Koerts had gestudeerd in Delft waar tijdens zijn studie de eerste studio voor elektronische muziek in Nederland
was ondergebracht (zie:WikiPedia) nadat Edgar Varèse zijn Poème Electronique in die studio componeerde bij Philips in Eindhoven.
Het was de eerste en zeker niet de laatste kennismaking met elektronische kunstmuziek en geluidscollages.
Er was een bandrecorder in huis en een microfoon en Hans was niet meer te houden.
In 1969 deed hij eindexamen RHBS-B en vertrok naar Utrecht om natuurkunde te studeren (en het ouderlijk huis te verlaten!).
In 1970 was op het Instituut voor Sonologie (dat toen nog op de Plompetorengracht in Utrecht was gevestigd) een tweetal cursussen over compositietechnieken die door G.M. Koenig
ontwikkeld waren en beschikbaar waren in zijn software project 1 en project 2.
Het was een kennismaking met een manier van denken over muziek die tot nu toe dierbare bagage is.
Hans' eerste algoritmische composities waren voor een regeldrukker op het computercentrum van de Rijks Universiteit Utrecht, een apparaat dat aangestuurd door zijn eerste computercomposities een hels maar buitengewoon complex en ritmisch zeer vrij geluid liet horen dat de onmiddellijke reden was dat Hans voor een maand de toegang tot het computercentrum ontzegd werd :-)
Een stevig gesprek met de toezichthouders leidde tot enig begrip zodat de maatregel weer opgeheven werd ..
Een vergelijkbare situatie deed zich voor toen Hans ontdekte dat de combinatie beeldbewerking en -generatie en computerprogramma's een buitengewoon interessant gebied is ..
In 1976 studeerde Hans af met een veel breder pakket dan noodzakelijk en kreeg een tijdelijk contract als onderzoeker en docent aan diezelfde Universiteit Utrecht. In de jaren die volgden begon hij beter te begrijpen wie hij als mens en persoon was en welke zaken in het leven echt belangrijk waren.
Het overlijden van een dierbare vriend, rampzalig ontwikkelingen in zijn privébestaan en veel wijze lessen van Toos Lap op gebied van psychotherapie, cognitieve gedragstherapie en de kunst van het opruimen van hinderlijke mentale bagage maakten duidelijk dat zijn toekomst niet in wetenschap te vinden was maar in Kunst in het algemeen en Muziek in het bijzonder.
Dat inzicht leidde tot een muziek-vakstudie bij privé-docenten, een staatsexamen en een vervolg op het Utrechts Conservatorium vanaf 1983. Hij studeerde daar o.a. Compositie Elektronische muziek bij
Ton Bruynèl
na een tweetal jaren experimenteren bij de
CEM-studio
die toen nog in Hilversum was gevestigd. In de jaren daarna ontwikkelde hij zich als één van de Nederlandse pioniers in Muziektechnologie, een vak dat vanaf de vroege jaren '80 van de vorige eeuw ontstond en zich nog steeds razendsnel ontwikkelt.
In 1985 trad hij dienst van het Utrechts Conservatorium en niet veel later werkte hij samen met illustere collega's als Paul Berg, Ernst Bonis, Peter Dessain, Henkjan Honing
en Alex Manassen
onder de hoede van bezielende managers Johan den Biggelaar
en Ton Hokken aan het eerste begin van wat nu is uitgegroeid tot de School voor Muziek en Technologie
van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht.
Hij heeft tot aan zijn pensioen met buitengewoon plezier en de nodige passie voor de HKU
en deze school gewerkt.
Vanaf 1983 ontwikkelt het vakgebied Muziektechnologie zich razendsnel, Hans heeft zich steeds verder gespecialiseerd in compositie van Elektronische Kunstmuziek en het werken met geluidscollages in combinatie met beeld, moderne dans en in installaties. Ook na zijn pensionering is die fascinatie gebleven maar daarnaast is er weer ruimte gekomen voor de oorspronkelijk fascinatie voor muziek en beeldende kunst.
In 1989 publiceert Kluwer Technische Boeken zijn boek: MIDI, Muziek en Computer
dat nog steeds verkrijgbaar is maar inmiddels ook wel behoorlijk gedateerd is.
Vanaf de jaren '90 ontstaat een samenwerking met zijn collega Rens Machielse die resulteert in het inzicht dat compositieonderwijs niet alleen over inhoudelijke aspecten gaat, maar zeker ook over de omstandigheden (publiek, opdracht-situatie, financiering, werkvormen etc.) waarin de gecomponeerde muziek functioneert, 'Composition in Contexts' is als onderwijsconcept daarna verder uitontwikkeld in de compositie afdeling van HKU Muziek en Technologie. De jaarlijks onderwijsprojecten Rits & ten Cate (compositie 2de jaar) en 'Blind Date !" (2de fase, later Master of Art en Master of Music)(Choreografie, Scenografie en Compositie) in samenwerking met de Rotterdamse Dansacademie ontstaan ook uit die samenwerking.
In diezelfde periode ontstaat een boeiende samenwerking met Gerard van Wolferen o.a. in een groot Europees onderzoeksproject MEDIATE (een interactieve installatie ten behoeve van met name kinderen met een vorm van autisme) en de ontwikkeling tal van onderwijsprojecten in het buitenland (Ohrid en Skopje in Macedonië, Bandung in Indonesië),
Vanaf eind jaren '80 ontstaan een aantal stukken voor MIDI-gestuurde piano (Yamaha disklavier) en wordt een begin gemaakt met het programmeren van een eigen compositie/productie software-pakket.
Vanaf 2005 ontstaat een serie composities die in concerten, op festivals en conferenties en op radiostations te horen zijn/waren o.a. in de Verenigde Staten, Canada, Duitsland, Portugal, Slovenië, Kroatië, Macedonië, Nederland, Rusland (Moskou). Hij publiceert, bezoekt conferenties en presenteert zijn onderzoek en composities (o.a. ICMC2004 t/m ICMC2016) en is 8 jaar bestuurslid van de International Computer Music Association (ICMA).
Hij ontwikkelt sinds 1990 zijn eigen compositie- en productiesoftware cppTK en doet nu onderzoek (Sedje Hémon project) naar de technieken die Sedje Hémon
ontwikkelde voor de vertaling van schilderijen naar muzieknotatie.
Vanaf 1995 geeft Hans gastcolleges o.a. in Macedonië (Skopje, Ohrid), Kroatië (Zagreb), Portugal (Castelo Branco), Rusland (Moskou) en Indonesië (Bandung).
In 2017 is Hans gepensioneerd en sindsdien besteedt hij zijn leven aan een privébestaan, componeren, software ontwikkelen op gebied van muziektechnologie, piano spelen, zingen in een koor (SATB), een koor dirigeren en les geven. Daarnaast is hij weer gaan schilderen.
Zijn muziek is te vinden op SoundCloud en in concerten.
Zijn beeldend werk is op deze website beschreven
en soms te zien op exposities.
Het eerste Nederlandstalige boek over MIDI, inmiddels gedateerd.
Muziektechnologie is een vakgebied dat zichzelf in een razend tempo vernieuwd.